Του Αντώνη Μπέζα (*)

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα κοινωνικής έκρηξης. Είναι φανερό ότι εκείνο που εξοργίζει περισσότερο τους πολίτες δεν είναι τόσο τα ίδια τα μέτρα της κυβέρνησης, όσο οι υποσχέσεις της που αποδείχθηκαν κίβδηλες. Χαρακτηριστική περίπτωση ο ευαίσθητος τομέας της υγείας. Παρακολουθήστε το δεκάλογο της αναξιοπιστίας της, στον ένα χρόνο διακυβέρνησης:

1. Τα χρέη των νοσοκομείων προς  προμηθευτές υγειονομικού υλικού και φαρμάκων εκτοξεύθηκαν στα 1,3 δις ευρώ ενώ οι οφειλές του ΕΟΠΥΥ προς τις συμβεβλημένες   ιδιωτικές κλινικές, φαρμακευτικές εταιρείες, διαγνωστικά κέντρα και  ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς και φυσικοθεραπευτές, έχουν φτάσει στα 1,8 δις ευρώ.  Είναι χαρακτηριστικό πώς από τα 7 δις ευρώ που είναι τα συσσωρευμένα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, το 40% αφορά στο χώρο της υγείας.

2. Οι 7.000 προσλήψεις ιατρικού και υγειονομικού προσωπικού στο ΕΣΥ, που ευαγγελίζονταν προεκλογικά «εξαντλήθηκαν»  πολύ γρήγορα σε επαναπροσλήψεις τύπου ΕΡΤ, με αποτέλεσμα τα νοσοκομεία να αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Ούτε καν τις προσλήψεις που είχε εξασφαλίσει και ανακοινώσει η κυβέρνηση Σαμαρά δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν.

3. Ο πολιτικός διωγμός, μέσα από μια κυβερνητικά ελεγχόμενη διαδικασία αδιαφανούς αξιολόγησης, που εξαπέλυσαν εναντίον των διοικητών των νοσοκομείων, άφησε τα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας ακυβέρνητα, σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Ταυτόχρονα, απέδειξε για ακόμη μια φορά, ότι το υποτιθέμενο «νέο» είναι τελικά πιο μικροκομματικό και πιο πεινασμένο από το «παρηκμασμένο παλιό».

4. Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση την οποία είχαν κάνει σημαία, όχι μόνο δεν ολοκληρώθηκε, αλλά εντελώς αντίθετα, αφέθηκε στην τύχη της με αποτέλεσμα να αθετηθεί το Σύμφωνο Andor –Λυκουρέντζου, που έληξε στις 31-12-2015 και να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος απώλειας πολύτιμων πόρων του ΕΣΠΑ 2007-2013.

5. Τα κονδύλια  για τις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ δεν αυξήθηκαν το 2016, σε σχέση με τα αντίστοιχα του 2014, αλλά μειώθηκαν σημαντικά. Το 2014 διατέθηκαν 242.000.000 ευρώ ενώ το 2016 διατίθενται 240.814.700 ευρώ, στα οποία όμως δεν συμπεριλαμβάνονται μόνο οι γιατροί του ΕΣΥ αλλά και οι γιατροί των Μονάδων Υγείας του ΠΕΔΥ.

6. Οι επιχορηγήσεις στα νοσοκομεία (τακτική, ληξιπρόθεσμα, νοσήλια), παρά τις μεγαλοστομίες για ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, διαμορφώθηκαν το 2015 σε χαμηλότερα επίπεδα από εκείνα του 2014. Συγκεκριμένα, το 2015 ανήλθαν σε 1.187.653.062 έναντι 1.448.701.000 ευρώ το 2014, ήταν δηλαδή μειωμένες κατά 18%, γεγονός που δικαιολογεί πλήρως την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Τα αναλώσιμα αποτελούν «εξαφανισμένα είδη»,  ευάλωτες ομάδες ασθενών όπως οι καρκινοπαθείς και οι ασθενείς με HIV+ βρέθηκαν χωρίς φάρμακα, ενώ πολλά Κέντρα Υγείας δεν έχουν πετρέλαιο θέρμανσης ή χαρτί για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση.

7. Δεν καταργήθηκε το  1 ευρώ ανά συνταγή, που είχαν επίσης υποσχεθεί προεκλογικά - για την κατάργησή του έπρεπε να βρεθούν ισοδύναμα μέτρα ύψους 60 εκατ. ευρώ, τα οποία ποτέ δε βρέθηκαν- ενώ η κατάργηση του 5ευρου στα εξωτερικά ιατρεία στέρησε αναίτια   τα νοσοκομεία  από πολύτιμα έσοδα 20 εκατ. ευρώ ετησίως. Ισχυρίζομαι αναίτια, γιατί οι ανασφάλιστοι ασθενείς, οι άποροι και οι χρονίως πάσχοντες  δεν το πλήρωναν με βάση το νόμο και τις διευκρινιστικές  αποφάσεις που είχαν εκδοθεί

8. Η υλοποίηση της  μεταρρύθμιση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας - παρότι εκ των υστέρων και «μετανοώντας» που την πολέμησε λυσσαλέα, ο υπουργός Υγείας αναγνώρισε στη Βουλή  την αναγκαιότητά της- δεν προχώρησε ούτε ένα βήμα. Το αποτέλεσμα είναι να έχει κυριολεκτικά διαλυθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα. Θυμίζω ότι ο ν.4238/2014 για το ΠΕΔΥ, που σχεδιάστηκε σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, την Task Force και ειδικούς επιστήμονες, συνοδευόταν από αναλυτικό χρονοδιάγραμμα υλοποίησης  και από  δημοσιονομική τεκμηρίωση για την οργάνωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας στη χώρα μας.

9. Καμιά πρόσθετη μέριμνα δε λήφθηκε για τους ανασφάλιστους συμπολίτες, πέρα από τις δικές μας υπουργικές αποφάσεις του 2014, με τις οποίες διασφαλιζόταν η καθολική κάλυψη των αναγκών τους σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και από τη λειτουργία βέβαια του ΠΕΔΥ, που από την ίδρυσή του, το 2014, προσφέρει καθολική πρόσβαση σε υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας ανεξαρτήτως ασφαλιστικής ικανότητας.

10. Η αδράνεια στις νομοθετικές πρωτοβουλίες αποτελεί  πρωτόγνωρο γεγονός για τα ελληνικά και ίσως  τα ευρωπαϊκά κοινοβουλευτικά δεδομένα. Ούτε ένα νομοσχέδιο δεν έφεραν στο Κοινοβούλιο οι πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Υγείας το 2015. Ακόμα και αυτό το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα»,που συζητείται τούτες τις ημέρες στη Βουλή, αφορά μάλλον σε παράλληλο σύμπαν αφού  δήθεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα των ανασφάλιστων, που η κυβέρνησή μας, όπως προανέφερα, έχει αντιμετωπίσει από τον Ιούνιο του 2014.

Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ,  εγκλωβισμένος στην προεκλογική λαϊκίστικη ρητορική του και τις ανεφάρμοστες  δεσμεύσεις  στους συνδικαλιστές, έχει οδηγήσει την υγεία σε τραγικό αδιέξοδο. Μόνο αν η χώρα ξαναμπεί στο δρόμο των πραγματικών μεταρρυθμίσεων, υπάρχει ελπίδα. Μόνο αν διαμορφωθεί ένα μέτωπο μεταρρυθμιστικών δυνάμεων μέσα από την ανοικτή και αδιαμφισβήτητη αντιπαράθεση με το λαϊκισμό, τη δημαγωγία και τον καιροσκοπισμό!

 

(*) Πρώην υφυπουργού Υγείας