Θεωρείται να κλείνει ομαλά η διαπραγμάτευση με την τρόικα ή πιστεύετε ότι θα κρατήσει, όπως λένε, μέχρι τα Χριστούγεννα;

Η διαπραγμάτευση θα κλείσει. Στη διάρκειά της όμως, είναι αναμενόμενο να υπάρχουν εντάσεις, καθώς πρόκειται για μια ενεργή διαδικασία με αντιπαραβολή δεδομένων και αντιπαράθεση προτάσεων. Το να μιλήσουμε για χρονικά περιθώρια θα ήταν λάθος. Εμείς ως κυβέρνηση πρέπει να κάνουμε αυτά για τα οποία έχουμε δεσμευθεί, πρέπει όμως και η τρόικα να καταλάβει που φτάνουν τα όρια της λογικής και της αντοχής της κοινωνίας. 

Θέλω όμως να πω με την ευκαιρία αυτή, πως αυτή η πρόσκαιρη ανησυχία σε αυτή τη φάση της διαπραγμάτευσης ας προβληματίσει την Αξιωματική Αντιπολίτευση που με περισσή προχειρότητα ξεστομίζει απίστευτους λεονταρισμούς μιλώντας για κατάργηση των μνημονίων ενώ την ίδια στιγμή θέλουν να συνεχίζεται η ροή ζεστού χρήματος από τους δανειστές! Η χώρα μας, κύριε Πίκουλα, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που παραλάβαμε τον Ιούνιο του 2012. Παρά τους όποιους κλυδωνισμούς η δημοσιονομική ασφάλεια έχει διασφαλιστεί και η αξιοπιστία μας έχει ενισχυθεί σημαντικά στο εξωτερικό, ιδιαίτερα στις αγορές.

Συμμετείχα όλο το τριήμερο τη συζήτηση στη Βουλή και είδα από κοντά την αγωνία των συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να στηρίξουν την πρόταση δυσπιστίας, που οι ίδιοι κατέθεσαν. Μιας πρότασης δυσπιστίας που δεν είχε καν ουσιαστικό νόημα εφόσον δεν συνοδευόταν από μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για τη διακυβέρνηση της χώρας. Όλοι γνωρίζουν, ακόμη και η Αντιπολίτευση ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Έγινε για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, για λόγους ικανοποίησης της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ. Και πολύ φοβούμαι πως ούτε αυτό το στόχο δεν πέτυχε ο κ. Τσίπρας, το αντίθετο μάλιστα, ανέδειξε την αδυναμία του να πείσει πολιτικά τόσο την κοινή γνώμη όσο και τις συνιστώσες του. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει ακόμη το πρόβλημα της πολλαπλής ταυτότητας. Όσο αφορά την κα Τζάκρη, αν θυμάμαι καλά η συγκεκριμένη συνάδελφος υπήρξε υφυπουργός στην πρώτη περίφημη κυβέρνηση Παπανδρέου, που έφερε το μνημόνιο στην Ελλάδα, τον Μάϊο του 2010…  

Ο ΕΟΠΥΥ θα επιβιώσει κ. Πίκουλα. Διασφαλίζουμε την ομαλή μελλοντική λειτουργία του μέσω του εξορθολογισμού των δαπανών του και της διοικητικής του αναδιάρθρωσης. Έτσι διασφαλίζουμε και την απρόσκοπτη χρηματοδότησή του. Συγκροτήσαμε την Επιτροπή Διαπραγμάτευσης, η οποία θα διαπραγματεύεται με όλους τους παρόχους υπηρεσιών υγείας συμφωνίες τιμής – όγκου και εκπτώσεις, ξεκινήσαμε τον οικονομικό και ειδικό κλινικό έλεγχο των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους συμβεβλημένους ιδιώτες παρόχους υγείας, επιταχύνουμε τις πληρωμές των ληξιπροθέσμων οφειλών του ΕΟΠΥΥ, αποσαφηνίσαμε «θολές» περιοχές που υπήρχαν στην εφαρμογή των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων (ΚΕΝ) και τέλος θέσαμε σε εφαρμογή τον μηχανισμό αυτόματης επιστροφής (claw back) και κλιμακούμενου ποσοστού έκπτωσης (rebate) για νοσηλεία και διαγνωστικές εξετάσεις στους ιδιώτες παρόχους του. Όλα αυτά, που ήδη υλοποιούνται, αποτελούν μέτρα που θα εξορθολογήσουν τη λειτουργία αυτού του μεγάλου Οργανισμού και θα του επιτρέψουν από αύριο κιόλας, ενδυναμωμένος και λειτουργικός να προσφέρει στους ασφαλισμένους. 

Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο έτσι όπως το θέτετε. Για να υπάρξουν απολύσεις, πρέπει να έχει προηγηθεί αξιολόγηση των δομών και του προσωπικού του ΕΟΠΥΥ καθώς και των Κέντρων Υγείας του ΕΣΥ, διάλογος με τους ιατρούς για την οριστικοποίηση του σχεδίου, εντοπισμός των κενών και των απαραίτητων ειδικοτήτων. Η Επιτροπή Αξιολόγησης σε όλα αυτά τα στάδια θα σταθμίσει και θα προσμετρήσει όλα τα δεδομένα. Αυτά δεν είναι θέματα που γίνονται σε λίγες ημέρες βιαστικά. Θέλουν τον χρόνο τους. Πρόκειται για μια δύσκολη διαδικασία.   

Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει κ. Πίκουλα. Η πρόθεση της κυβέρνησης για ενίσχυση του ΕΟΠΥΥ ως αγοραστή, ακυρώνει στην ουσία την ερώτησή σας. Τον αναβαθμίζει ως συντονιστή στο χώρο της Υγείας σε έναν κεντρικό εποπτικό ρόλο αγοράς υπηρεσιών. Την ίδια στιγμή προωθούμε τη μεταρρύθμιση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, που θα είναι δημόσια και δωρεάν και μέσω της οποίας θα έχουμε καλύτερες υπηρεσίες υγείας προς τους ασφαλισμένους και επομένως, καλύτερη εξυπηρέτησή τους από το δημόσιο σύστημα.

 

Η ενημέρωση και αποδοχή του θεσμού της δωρεάς οργάνων από τους πολίτες είναι κάτι οπωσδήποτε απαραίτητο. Από μόνη της όμως η ευαισθητοποίηση των πολιτών δεν είναι αρκετή συνθήκη. Πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες υποδομές (εξειδικευμένοι ιατροί, λειτουργία των ΜΕΘ καθώς και των Μονάδων Μεταμοσχεύσεων). Και προς αυτή τη κατεύθυνση καταβάλουμε προσπάθεια.

Εξάλλου, πρέπει να ξέρετε, ότι πέραν της δεοντολογίας υπέρ των μεταμοσχεύσεων που είναι μια ύψιστη πράξη προσφοράς στον συνάνθρωπο μας, για την πολιτεία και τα δημόσια οικονομικά, υπάρχει και μια άλλη, αθέατη εκ πρώτης όψεως, πλευρά. Αυτή της ζημίας. Από τις 160 μεταμοσχεύσεις που γίνονται ετησίως στην Ελλάδα, οι 65 καλύπτονται από δικούς μας δότες, ενώ οι 50 ασθενείς μεταβαίνουν στο εξωτερικό για αντίστοιχες μεταμοσχεύσεις λόγω μεγάλου χρόνου αναμονής στην Ελλάδα (έλλειψη δοτών) ή λόγω του ότι κάποια είδη μεταμοσχεύσεων δεν πραγματοποιούνται ακόμη στη χώρα μας (λόγω μη ανάπτυξης των Μονάδων Μεταμοσχεύσεων). Το κόστος μετάβασης αυτών των ασθενών ανέρχεται ετησίως, περίπου στα 10 εκατ. ευρώ! Αντιλαμβάνεστε λοιπόν τους πολλούς λόγους για τους οποίους το ζήτημα των μεταμοσχεύσεων πρέπει σαν να νοοτροπία να καλλιεργηθεί περισσότερο και σαν τομέας ευθύνης της πολιτείας να υπάρξουν συγκεκριμένες βελτιώσεις.