Ο κλάδος της υδατοκαλλιέργειας είναι ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος  στην παραγωγική δραστηριότητα και τις εξαγωγές (500 εκατ. ευρώ ετησίως)  τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής  Ένωσης με σχεδόν το 58% της συνολικής παραγωγής, ενώ σε αντιστοιχία, η Θεσπρωτία αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη περιοχή ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας στην Ελλάδα με περίπου το 15% της ελληνικής παραγωγής και το 8% της ευρωπαϊκής.

 

Παρά τη σπουδαιότητα όμως του κλάδου, μια σειρά από προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται,  έχουν ως αποτέλεσμα τη δυσλειτουργία των επιχειρήσεων και τη δημιουργία προβληματισμού για το μέλλον του κλάδου. Χαρακτηριστικά αναφέρω την έλλειψη ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού, την μη ενεργοποίηση  του Ε.Π. Αλιείας 2007-2013,  την έλλειψη  θεσμικού πλαισίου, την επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ Υπουργείων και υπηρεσιών κλπ.

 

Με βάση τα παραπάνω:

 

 

1)Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η υλοποίηση του χωροταξικού σχεδιασμού για τις υδατοκαλλιέργειες καθώς επίσης και των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει τα αντίστοιχα Υπουργεία σε σχέση με αυτόν;

 

2)Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η δημιουργία Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Σ.Υ.) και του αντίστοιχου φορέα διαχείρισης στη Θεσπρωτία  και σε ποιους λόγους οφείλεται η τυχόν καθυστέρησή της;

 

3)Για ποιους λόγους δεν έχει ακόμη ξεκινήσει η υλοποίηση του Ε.Π. Αλιείας 2007-2013 παρότι βρισκόμαστε στον τελευταίο χρόνο  του Προγράμματος;

 

4)Είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης η θέσπιση ενός ενιαίου θεσμικού πλαισίου για τις υδατοκαλλιέργειες για τη διευκόλυνση των  επιχειρήσεων, με δεδομένο ότι για το συγκεκριμένο κλάδο υπάρχουν 10 συναρμόδιοι φορείς, 7 εμπλεκόμενα Υπουργεία και 4 διαφορετικές Γενικές Διευθύνσεις;

 

Αθήνα, 23.5. 2013                                          

 

 

                                                                                            Ο Ερωτών Βουλευτής

 

  

                                                                                  Αντώνης Εμμ.  Μπέζας