Ο πρώην Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αντώνης Μπέζας σε  σημερινή συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό ΗΧΩ 102.7 και το δημοσιογράφο Κώστα Πάνο, μεταξύ άλλων ανέφερε:

 

« Η Νέα Δημοκρατία δεν περιορίζεται σε αντιμνημονιακή ρητορεία. Ακολουθεί μια πολιτική τεκμηριωμένης αντίθεσης με το Μνημόνιο αλλά και πρότασης εναλλακτικού δρόμου για την έξοδο από την κρίση.
 

 Όλοι είμαστε υπέρ της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Την θέλουμε μάλιστα ταχύτερη και πιο τολμηρή. Δεν μπορούμε όμως να την πετύχουμε οδηγώντας σε ασφυξία την κοινωνία και την οικονομία.
 

΄Ολοι είμαστε υπέρ της μείωσης και του εξορθολογισμού του δημόσιου τομέα. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με μαζικές απολύσεις γιατί το κράτος θα μειώσει μεν τις δαπάνες του, από την άλλη όμως μεριά θα αυξάνονται οι πληρωμές για την αντιμετώπιση της ανεργίας και θα χάνονται έσοδα από το φόρο εισοδήματος και τις εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
 

Χρειάζεται επομένως συνδυασμός από περιοριστικά και τονωτικά μέτρα και όχι η μονόπλευρη πολιτική που εφαρμόζεται ».

 

«Βασικό χαρακτηριστικό των τελευταίων αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν η πρωτόγνωρη αποχή. Αυτό εκφράζει την αποστροφή μιας μεγάλης μερίδας των πολιτών προς την πολιτική και τους πολιτικούς.
 

 Ακριβώς τώρα , που υπάρχει αυτή η μεγάλη αμφισβήτηση από την κοινωνία, το πολιτικό σύστημα πρέπει να πάρει πιο ενεργά την κατάσταση στα χέρια του και να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.

 

Ακούμε συνεχώς αυτή την περίοδο γνώμες τεχνοκρατών. Οι τεχνοκράτες είναι χρήσιμοι και απαραίτητοι για να λένε τη γνώμη τους, όμως δεν έχουν όλοι την ίδια γνώμη. Κάποιος πρέπει να πάρει τις αποφάσεις και αυτή είναι δουλειά των πολιτικών. Το κυριότερο όμως είναι ότι οι τεχνοκράτες βλέπουν κυρίως τους αριθμούς. Κάποιος πρέπει να ακούει και την κοινωνία και αυτό επίσης είναι δουλειά των πολιτικών. Γιατί αν υπάρξει, από τα σκληρά μέτρα που εισηγούνται οι τεχνοκράτες, κοινωνική αναταραχή και αποδόμηση, αν η κοινωνία αντιδράσει γιατί δεν αντέχει, τότε ποια οικονομική πολιτική μπορεί να εφαρμοστεί; ».

 

« Η φορολογική πολιτική δεν καθορίζεται από το ΣΔΟΕ αλλά από την εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση. Το ΣΔΟΕ είναι εξειδικευμένος ελεγκτικός μηχανισμός και τίποτε περισσότερο. Το αναφέρω αυτό γιατί διαβλέπω μια σύγχυση αρμοδιοτήτων και ρόλων που δημιουργεί προβλήματα. Ας περιοριστεί ο καθένας στο ρόλο και τις αρμοδιότητές του και ας φέρει αποτελέσματα.
 

Η πορεία των δημοσίων εσόδων αυτή τη χρονιά δεν δείχνει δυστυχώς ικανοποιητικά αποτελέσματα. Αυτό βέβαια οφείλεται και στη λανθασμένη φορολογική πολιτική που ακολουθήθηκε. Η υπέρμετρη αύξηση της άμεσης και κυρίως της έμμεσης φορολογίας οδήγησε σε τεράστιες αποκλίσεις στα έσοδα και στην επιδείνωση της ύφεσης, οδήγησε δηλαδή σε λιγότερα φορολογικά έσοδα.
 

Παράλληλα συνεχίζεται η τακτική της διαπόμπευσης. Διασύρονται ολόκληροι επαγγελματικοί κλάδοι με την επιλεκτική δημοσιοποίηση πορισμάτων φορολογικών ελέγχων έτσι ώστε μέσα από τα κουτσομπολιά να αντιμετωπισθεί η φοροδιαφυγή. Ακούσαμε μέχρι και το απίθανο ότι θα αναρτώνται οι φορολογικές δηλώσεις των πολιτών στο διαδίκτυο. Το ζήτημα όμως δεν είναι να αποκαλύπτεται το τι δηλώθηκε αλλά το τι δεν δηλώθηκε, να αποκαλύπτονται δηλαδή εισοδήματα που δεν έχουν φορολογηθεί. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο χρειάζεται ουσιαστική δουλειά και όχι επικοινωνιακά τεχνάσματα».