Μνημόνιο, επαναδιαπραγμάτευση, κίνδυνοι, έξοδος από το ευρώ, η επόμενη μέρα των εκλογών. Θέματα επίκαιρα και καυτά. Στα ζητήματα αυτά επικέντρωσε ο πρώην Υφυπουργός Οικονομικών και βουλευτής στη μονοεδρική της Θεσπρωτίας Αντώνης Μπέζας, σε μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στο Epiruspost.gr.

Ο κ. Μπέζας ασκεί σκληρή κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ και την επιχειρηματολογία που αναπτύσσει, υποστηρίζοντας ότι μιλά την χειρότερη γλώσσα στη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου της Ελλάδας.

Σημειώνει δε ότι στις 18 Ιουνίου η Νέα Δημοκρατία θα είναι έτοιμη να κυβερνήσει με ένα μέτωπο δυνάμεων που θα διασφαλίζει την παραμονή της χώρας στην Κοινότητα και στη ζώνη του ευρώ.
 

 Και  κοντά και  μακριά.  Το μνημόνιο συνδέεται άρρηκτα με τη δανειακή σύμβαση. Δεν μπορούμε να ακυρώσουμε το μνημόνιο μονομερώς και να διατηρούμε ταυτόχρονα το δικαίωμα  πρόσβασης στη χρηματοδότηση από την Ε.Ε. Αν λοιπόν προχωρήσουμε σε μονομερείς ενέργειες, τότε βρισκόμαστε  κοντά στην έξοδο από το ευρώ. Οι Ευρωπαίοι δεν μπλοφάρουν. Τη  μονομερή καταγγελία την έχουν απορρίψει πολιτικοί από όλα τα κόμματα, ακόμη και σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες και πράσινοι. Η ΕΕ, παρότι δεν το επιθυμεί, έχει ήδη κοστολογήσει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Από τη στιγμή που θα τους κοστίζουμε περισσότερο εντός, ο δρόμος για την έξοδο έχει ανοίξει. Αν όμως τηρήσουμε τους στόχους των υποσχέσεων που δώσαμε και  συζητήσουμε με τους εταίρους μας -τώρα που και η Ευρώπη αλλάζει-  για το τι μπορεί να βελτιωθεί και ποιες προθεσμίες μπορούν να επιμηκυνθούν, τότε είμαστε μακριά από την χρεοκοπία και την  έξοδο από το ευρώ. Κανείς δεν λέει ότι είναι εύκολος δρόμος,  η αλλαγή όμως πολιτικής  μέσα στο ευρώ,  είναι ο μόνος δρόμος.     

Αν εννοούν οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ  έστω και τα μισά  από αυτά που λένε, τότε είναι και αυτό ένα πάρα πολύ σοβαρό διακύβευμα.  Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η επιλογή που καλούμαστε να κάνουμε στις 17 Ιουνίου είναι ευρύτερη, γιατί  το δίλημμα είναι πολυδιάστατο. Η κάθε επιλογή κουβαλάει πάνω της μια κουλτούρα. Πρόκειται για τη σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων. Ασφαλώς  και η απάντηση είναι το ευρώ. Αλλά «ναι στο ευρώ» με ποιους; Με αυτούς που λένε ότι ο κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε, αλλά ταυτόχρονα είναι οι ίδιοι που μιλούν τη γλώσσα της χειρότερης περιόδου της μεταπολίτευσης, της λαϊκίστικης  δεκαετίας του ΄80 και  υπόσχονται τα πάντα στους πάντες εκφράζοντας μια άλλη όψη του «λεφτά υπάρχουν»;

Την ώρα  που κινδυνεύουμε ως χώρα να παρασυρθούμε και να μείνουμε στο περιθώριο της Ευρώπης, υιοθετώντας ένα στείρο καταγγελτικό και ψευδοπατριωτικό λόγο, η ΝΔ αντιπαραθέτει τη σταθερότητα, τη ρεαλιστική διεκδίκηση και την ελπίδα. Ναι στο ευρώ,  ναι στην Ευρώπη, ναι στην Ευρώπη όμως που αλλάζει, ναι στην Ευρώπη της κοινωνικής προστασίας, ναι στην Ευρώπη της  ασφάλειας και της δικαιοσύνης.

 - Ποιοι είναι αυτοί που μιλούν σήμερα τη γλώσσα  της χειρότερης περιόδου της μεταπολίτευσης, τι εννοείτε;

 Μα προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού συσπειρώνει  γύρω του κάθε μορφής συντεχνιακή και πελατειακή αντίληψη. Δεν αποτελεί το καινούργιο που έρχεται, αλλά το παλιό που αντιστέκεται για να μην αλλάξει τίποτε. Η μεγαλύτερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα το παλιό κρατικοδίαιτο ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι τυχαίο ότι στελέχη αυτού του ΠΑΣΟΚ, αποτελούν τα βασικά   μέλη του επικοινωνιακού  μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί από αυτούς, δεν ήταν απλά μέρος του συστήματος που οδήγησε στην μεταπολιτευτική «φούσκα», αλλά η ραχοκοκαλιά του.

 Το πρόγραμμα που παρουσίασε πριν από λίγες ημέρες δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ιδιότυπο μείγμα αναπαλαιωμένων  και παρωχημένων ρητορικών σχημάτων που αναβιώνουν το λαϊκισμό της δεκαετίας του 80.  Στην πατρίδα μας, η κρίση δεν προέκυψε από την κατάρρευση του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου αλλά από τη χρεοκοπία του κρατισμού, από την τεράστια δηλαδή διόγκωση ενός αναποτελεσματικού κράτους. Οι πολιτικές που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ, μας οδήγησαν  στο μνημόνιο.  Αυτό τον κρατισμό των συντεχνιών, προσπαθούν να τον επαναφέρουν από το παράθυρο ως εργαλείο ελπίδας και εξόδου από την κρίση. Αυτό όμως είναι πέρα για πέρα λάθος. Αυτή είναι και η κεντρική πολιτική αντίφαση του ΣΥΡΙΖΑ.

 - Υπάρχουν όμως περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης ή πρόκειται για μια συλλογική πλάνη;

 Από την αρχή, από το Μάιο του 2010  ο Αντώνης Σαμαράς είχε πει ένα μεγάλο όχι στις μεθοδεύσεις του ΠΑΣΟΚ και είχε μιλήσει πρώτος για την επαναδιαπραγμάτευση. Θυμάστε τότε τι έγινε; Έπεσαν όλοι επάνω του να τον φάνε. Αυτό που τώρα όλοι αναμασάνε, τότε, μόνο η ΝΔ είχε το πολιτικό σθένος και τη διορατικότητα να το υποστηρίζει.  Το αίτημα της επαναδιαπραγμάτευσης  είχε τεθεί με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο  από τον Πρόεδρο της ΝΔ και  στην επιστολή του προς τους ευρωπαίους ηγέτες για τη δεύτερη δανειακή σύμβαση.  Αυτό, αποτελεί πολύτιμο κεκτημένο για τη χώρα.

 Μέσα  στην ευρωπαϊκή οικογένεια μπορούμε να φέρουμε καλύτερα και αμεσότερα αποτελέσματα στο πλαίσιο μιας συνολικής επανεξέτασης των προβληματικών πολιτικών του μνημονίου. Υπάρχει φώς στην άκρη του τούνελ και το φώς αυτό υπάρχει  μόνο όταν είμαστε μέσα στο ευρώ.  Η επαναδιαπραγμάτευση ή αναθεώρηση, δεν είναι συλλογική πλάνη σε μια Ευρώπη που λειτουργεί με βάση  τη διαπραγμάτευση και τη διαβούλευση. Είναι η μόνη δυνατότητα για να αλλάξουμε όλα όσα πλέον δεν αντέχουμε και να βγούμε στη συνέχεια από το μνημόνιο.

 - Βάσει ενός προγράμματος ασφαλώς;

 Εμείς είχαμε και έχουμε συγκεκριμένες και σταθερές απόψεις για την ανάκαμψη και  τη στροφή στην πραγματική οικονομία.  Το ΠΑΣΟΚ είναι ένοχο και αφερέγγυο, ενώ  η χώρα δεν μπορεί να ζει μέσα στους μύθους του ΣΥΡΙΖΑ. Πριν λίγες ημέρες παρουσιάσαμε το σχέδιό μας, τα 18 μέτρα πολιτικής, για την έξοδο από την κρίση.  Δεν αποτελούν παροχολογία, είναι ρεαλιστικά, εφικτά, αναλυτικά και  κοστολογημένα. Είναι μοιρασμένα σε αυτά που μπορούμε να διαπραγματευτούμε, και σε αυτά που μπορούμε να προχωρήσουμε από μόνοι μας. Οι άμεσοι στόχοι είναι να ανακάμψει η οικονομία, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας  και να αποκατασταθούν ορισμένες μεγάλες  αδικίες που έγιναν, όπως στους χαμηλοσυνταξιούχους, στους πολύτεκνους, στους κτηνοτρόφους και τα ειδικά μισθολόγια. Όλα αυτά θα απαιτήσουν περίπου 650 εκατ. ευρώ, τα οποία μπορούμε να  βρούμε από ισοδύναμα μέτρα όπως περικοπές δαπανών από συγκεκριμένους κωδικούς του προϋπολογισμού. Παράλληλα, τα μέτρα αυτά, οδηγούν στην ανακούφιση των δανειοληπτών, των νοικοκυριών  και του επιχειρηματικού κόσμου από τη φορολογία και την έλλειψη ρευστότητας.  Αποτελούν τη μόνη ελπίδα που έχουμε μπροστά μας.

 - κ. Μπέζα στις διερευνητικές εντολές του Μαΐου είδαμε απίστευτα πράγματα. Από ότι φαίνεται, και σε αυτές τις εκλογές η αυτοδυναμία είναι ανέφικτη. Στις 18 Ιουνίου  με ποιους εκτιμάτε ότι μπορείτε να συνεργαστείτε;

 Η ΝΔ μιλάει για ευρωπαϊκό μέτωπο. Αυτό διευρύνει τη δυνατότητα οριζόντιων συνεργασιών με άλλες πολιτικές δυνάμεις, που προτάσσουν τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Μπορούμε επομένως να συνεργασθούμε με όποιους δέχονται δύο βασικά πράγματα: αλλαγή του μνημονίου και παραμονή στο ευρώ. Το 80% των ελλήνων περίπου, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, επιθυμεί εξάλλου την παραμονή μας στο ευρώ.

Βέβαια, εδώ υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα που πρέπει να επισημανθεί. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για ακύρωση του μνημονίου, οδηγεί σε έξοδο από το ευρώ και επομένως κανένα κόμμα, αφού και το ΚΚΕ δηλώνει ότι δε συμπράττει, δεν μπορεί να συνεργασθεί μαζί του για το σχηματισμό κυβέρνησης. Με δεδομένο λοιπόν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ  βρίσκεται σε πολιτική απομόνωση,  η υπερψήφισή του οδηγεί τη χώρα σε κατάσταση αστάθειας και ακυβερνησίας. Η αλήθεια όσο σκληρή και αν φαίνεται, είναι η μόνη που μπορεί να «καθαρίσει» την πολιτική σκέψη.